سعید عباسی: سینمای کودک در ایران جدی گرفته نمی‌شود/ با «جادوی عروسک‌ها» سراغ کاری متفاوت رفتیم
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، سعید عباسی با اشاره به وضعیت نابسامان حمایت از آثار کودک اظهار داشت: «نه تنها از سینمای اجتماعی و فرهنگی حمایت چندانی نمی‌شود، بلکه در حوزه کودک و نوجوان شرایط به‌مراتب سخت‌تر است. پلتفرم‌ها هم کار کودک را فاقد مخاطب می‌دانند و با نگاهی تحقیرآمیز سراغ آن می‌آیند. به همین دلیل سریال کودک من با وجود صرف هزینه شخصی، ماه‌هاست که بلاتکلیف مانده است.»
وی با انتقاد از رانت در تولیدات سینمای کودک افزود: «برخی تهیه‌کنندگان خاص هر سال با بخشی از بودجه‌های دولتی کاری سرهم می‌کنند و صرفاً برای حضور در جشنواره می‌سازند. این وضعیت برای سینمای کودک آزاردهنده است، چراکه امروز کیفیت آثار کودک در جهان به شدت رشد کرده و مقایسه آنها با تولیدات ما، تأسف‌برانگیز است. حتی دختران خودم هم تولیدات ایرانی را جدی نمی‌گیرند.»
در معرفی این اثر آمده است:
«در دنیایی که تخیل کودکان به سرعت با رنگ‌ها، صدا‌ها و تصویر‌های دنیای مجازی پر می‌شود، جادوی عروسک‌ها تلاشی است برای احیای افسون قصه‌ها در قالبی نو و پرهیجان؛ سفری جادویی در سرزمین خیال، اخلاق و دوستی. این اثر که برای مخاطبان کودک و نوجوان تولید شده، با بهره‌گیری از جلوه‌های ویژه کامپیوتری، روایت‌هایی خیال‌انگیز و ارزش‌مدار و با حضور بازیگران مطرح کشور، سعی دارد مفاهیم والای انسانی همچون صداقت، شجاعت، دوستی، وفاداری و فداکاری را در دل قصه‌ها جان ببخشد.»
کارگردان «جادوی عروسک‌ها» نیز در همین باره توضیح داد: «قصه ما تلاشی است برای بازآفرینی قصه‌های کهن در لباسی تازه. ادعا نمی‌کنم کارمان بی‌نقص است، اما با صراحت می‌گویم متفاوت از آثار رایج کودک است و تیم ما نهایت تلاشش را کرده تا با آخرین تکنولوژی‌های ممکن در ایران اثری شایسته ارائه شود.»
عباسی یکی از مشکلات جدی سینمای کودک را کنار گذاشتن نسل جوان دانست و گفت: «قدیمی‌ها حاضر نیستند از جوان‌تر‌ها مشورت بگیرند یا به آنها میدان بدهند. ما برعکس، تلاش کردیم با جسارت سراغ فضا‌های تازه برویم.»
وی با اشاره به ظرفیت‌های نهاد‌های فرهنگی تأکید کرد: «سازمان‌هایی مثل اوج یا حوزه هنری بودجه‌های کلانی در اختیار دارند. امیدوارم روزی حتی یک ساختمان کوچک هم به تولیدات کودک اختصاص یابد. علاقه قلبی من فعالیت در این حوزه است، چون احساس می‌کنم می‌توانم برای نسل فرزندانم مفید باشم.»
