نقش اجتماعی مدارس غیرانتفاعی
مدارس غیرانتفاعی که با شعار «کیفیت بهتر» وارد میدان شدند، اکنون با یک پرسش اساسی مواجهاند: آیا این مدارس صرفا به دنبال دانشآموزان قوی هستند یا توانایی تبدیل دانشآموزان با معدل پایین به افراد توانمند را دارند؟
حسین چناری-مشاور کسبوکارهای آموزشی: مدارس غیرانتفاعی که با شعار «کیفیت بهتر» وارد میدان شدند، اکنون با یک پرسش اساسی مواجهاند: آیا این مدارس صرفا به دنبال دانشآموزان قوی هستند یا توانایی تبدیل دانشآموزان با معدل پایین به افراد توانمند را دارند؟ باید گفت در هر کلاس، در هر مدرسه، همیشه چند چشم خسته هست که به تخته نگاه میکنند اما چیزی نمیبینند. همیشه چند دستی هست که در آزمونها لرزان مینویسد، نه از روی ناتوانی، بلکه از ترسی عمیق که از تحقیر، مقایسه و برچسب «ضعیف» بودن در دلشان ریشه دوانده است. اینها همان کودکانی هستند که شاید هیچگاه فرصت درخشیدن نیافتند، نه چون ناتواناند، بلکه چون هیچکس باورشان نکرده است. معدل پایین در بسیاری از مواقع نه نشاندهنده ناتوانی ذاتی، بلکه ناشی از ضعف سیستم آموزشی، مشکلات خانوادگی یا روانی، نداشتن فرصت برابر و تفاوت سبک یادگیری دانشآموزان است و مدرسهای که واقعا «خوب» باشد، باید این واقعیت را درک کند و دانشآموز را از نقطهای که هست، به سوی شرایط مطلوب رشد دهد. مدارس غیرانتفاعی مطلوب باید تیم مشاوره قوی داشته باشند؛ بر یادگیری فردمحور و تفاوتهای یادگیری تأکید کنند؛ ارزشیابی مستمر و حمایتی را جایگزین آزمونمحوری کنند و معلمانی آموزشدیده برای کار با دانشآموزان خاص داشته باشند تا بتوانند در مسیر آموزش یاریگر کشور باشند.
بیایید با هم راهکارهایی برای ساختن مدارس غیرانتفاعی پیشرو و موفق را بررسی کنیم.