جهان زیر سایه جنگ
شاید متولدین دهه‌های 70 و 80 ایرانی در تلخ‌ترین سناریوهای ذهنی خود هم روزی را نمی‌دیدند که با خبر جنگ و پرتاب موشک در خاک کشور خودشان آغاز شود. اما نیمه‌شب 23 خرداد امسال در حالی صبح‌نشده روز مردم شروع شد که اخبار از حمله ناگهانی نیروی نظامی اسرائیل به خاک ایران گزارش می‌داد
شرق: شاید متولدین دهه‌های 70 و 80 ایرانی در تلخ‌ترین سناریوهای ذهنی خود هم روزی را نمی‌دیدند که با خبر جنگ و پرتاب موشک در خاک کشور خودشان آغاز شود. اما نیمه‌شب 23 خرداد امسال در حالی صبح‌نشده روز مردم شروع شد که اخبار از حمله ناگهانی نیروی نظامی اسرائیل به خاک ایران گزارش می‌داد. خیلی زود همه چیز تغییر کرد. انتشار تصاویر تخریب خانه‌‌های مردم، صورت و بدن‌های خونین آسیب‌دیدگان و کم‌کم عددهایی که خبر از جان‌های از‌دست‌رفته می‌داد، جنگ را به معنای واقعی کلمه خودش به ایران کشاند. این جنگ اگرچه 12 روز جریان داشت و به آتش‌بس انجامید، اما تجربه زیسته جدیدی بر زندگی مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان‌تری که تا به حال تجربه جنگ را نداشت، وارد کرد؛ تجربه‌ای که در نقطه مقابل خود، اهمیت صلح و زبان و گفتمان امنیت و آرامش را بیش از گذشته نشان داد. در روز جهانی صلح، یعنی بیست‌و‌یکم سپتامبر (۳۰ شهریور) و پس از این تجربه جدید برای مردمی که همین روزها هم زیر سایه تعلیق به‌جا‌مانده از آن 12 روز و احتمال بروز جنگی جدید زندگی می‌کنند، نگاه به ادبیات پیرامونی این مفهوم ارزشمند اهمیتی دوچندان خواهد داشت؛ نگاهی به گفتمان ضد جنگ و صلحی که شاید تمامی مردم جهان به دنبال آن هستند.
از غزه تا سودان زیر آتش