نگاهی به زرادخانه موشکهای اسرائیلزن انصارالله یمن/ توان موشکی یمن را بیشتر بشناسید
به گزارش خبرنگار امنیت دفاعی خبرگزاری دانشجو ؛ در سالهای اخیر، صحنه نبردهای منطقه شاهد ظهور یک قدرت موشکی غیرمنتظره و تأثیرگذار بوده است: انصارالله یمن. جنبشی که در بحبوحه یک جنگ ویرانگر، نه تنها توانسته است در برابر ائتلاف مجهز سعودی مقاومت کند، بلکه با توسعه و بهینهسازی زرادخانهای قدرتمند از موشکهای بالستیک، معادلات راهبردی را در سطح منطقه و فراتر از آن تغییر داده است. نقطه اوج این توانمندی، هدف قرار دادن عمق استراتژیک رژیم صهیونیستی با موشکهایی است که نماد اراده، خودباوری و پیشرفت تکنولوژیک محور مقاومت محسوب میشوند.در ادامه به بررسی و تحلیل فنی موشکهای دوربرد و اسرائیلزن انصارالله میپردازیم:
از پدافند تا تهاجم، تولد موشکهای قاهر
داستان توان موشکی یمن با یک ابتکار هوشمندانه آغاز شد: تبدیل موشکهای پدافندی قدیمی به سلاحهای تهاجمی زمین به زمین. انصارالله با در اختیار داشتن انباری از موشکهای پدافندی سام-۲ (SAM-2) ساخت شوروی، که از دوران یمن شمالی به یادگار مانده بود، پروژهای جسورانه را کلید زد. این موشکها که پیشترد نقش پدافندی فعال بودند به بستری برای ساخت سری موشکهای قاهر تبدیل شدند.
قاهر-۱، اولین محصول این برنامه، با تغییراتی در ساختار دو مرحلهای سام-۲، به بردی حدود ۲۵۰ کیلومتر و سرجنگی نزدیک به ۲۰۰ کیلوگرم دست یافت. این موشک که از پرتابگرهای متحرک و غیرنظامی شلیک میشد، اولین گام یمن برای هدف قرار دادن پایگاههای نظامی در عمق خاک عربستان بود. با وجود رهگیری تعدادی از این موشکها توسط سامانههای پاتریوت، "قاهر" تجربه ارزشمندی را در اختیار مهندسان یمنی قرار داد. در ادامه، قاهر-۲ ام با افزایش برد به ۴۰۰ کیلومتر و سرجنگی ۳۵۰ کیلوگرمی، توان تهاجمی انصارالله را یک پله ارتقا داد.
برکان، خانواده اسکادهای بهینهسازی شده
چالش اصلی انصارالله، هدف قرار دادن اهداف حیاتی و راهبردی در فواصل دورتر بود. این نیاز منجر به تمرکز بر روی موشکهای اسکاد موجود در زرادخانه یمن شد. متخصصان یمنی با کمک متحدان خود در محور مقاومت، برنامهای گسترده را برای ارتقاء این موشکها آغاز کردند که نتیجه آن، خانواده موشکهای برکان بود.
برکان-۱ در حقیقت یک نسخه بهینهسازی شده از موشک هواسونگ-۶ (اسکاد کره شمالی) بود که با کاهش وزن سرجنگی، برد آن به بیش از ۶۰۰ کیلومتر افزایش یافت و اهدافی مانند پایگاه هوایی فهد و فرودگاه جده را در تیررس قرار داد. اما نقطه عطف واقعی، رونمایی از برکان-۲ بود. این موشک با الهامگیری آشکار از موشک "قیام" ایران، دارای ویژگیهای پیشرفتهای همچون کلاهک جداشونده مخروطی و در مدلهای بعدی (مانند برکان-۲ اچ)، حذف بالکهای انتهایی برای کاهش سطح مقطع راداری بود. این نوآوریها، کار را برای سامانههای پاتریوت بسیار دشوارتر میکرد.
شلیک موفقیتآمیز برکان-۲ به پالایشگاهی در فاصله نزدیک به ۱۰۰۰ کیلومتری و همچنین هدف قرار دادن فرودگاه بینالمللی ملک خالد در ریاض، جهان را شگفتزده کرد. حتی زمانی که پاتریوتها موفق به رهگیری بدنه موشک میشدند، کلاهک جدا شده مسیر خود را به سمت هدف ادامه میداد؛ یک موفقیت فنی بزرگ که نشان از انتقال دانش فنی پیشرفته به یمن داشت. این مسیر با برکان-۳ که بعدها ذوالفقار نام گرفت، با بردی بیش از ۱۲۵۰ کیلومتر ادامه یافت و شهرهای شرقی عربستان مانند دمام را در تیررس قرار داد.
موشکهای نسل جدید، دقت و قدرت تخریب بالاتر
با تثبیت توانایی در حوزه موشکهای سوخت مایع، انصارالله گام بعدی را به سمت موشکهای سوخت جامد برداشت که مزایایی همچون زمان آمادهسازی کمتر، تحرکپذیری بالاتر و نگهداری آسانتر را به همراه داشتند. موشکهایی مانند حاطم، قاصم و فلسطین نماد این جهش تکنولوژیک هستند.
حاطم، با شباهت بسیار ظاهری به موشک خیبرشکن ایران، یک موشک بالستیک سوخت جامد با کلاهک جداشونده و قابل هدایت در فاز نهایی (MaRV) است. این قابلیت به موشک اجازه میدهد تا در آخرین مرحله حمله، مانور دهد و از سد دفاعی دشمن عبور کند.
موشک طوفان، که نسخهای ارتقاء یافته از برکان با کلاهک هدایتشونده از نظر ظاهری مشابه موشکهای قدر ایرانی است، با برد ۲۰۰۰ کیلومتر، رسماً یمن را به باشگاه دارندگان موشکهای میانبرد وارد کرد.
شلیک همین موشک به سمت بندر ایلات در اراضی اشغالی در اکتبر و نوامبر ۲۰۲۳، اولین زنگ خطر جدی برای رژیم صهیونیستی بود که نشان داد جغرافیای تهدید علیه این رژیم برای همیشه تغییر کرده است.
فلسطین-۲، اسراییل زن تخصصی انصارالله
اوج نبوغ و قدرتنمایی تکنولوژیک انصارالله یمن، در رونمایی و استفاده عملیاتی از موشک بالستیک فلسطین-۲ متجلی شد. این موشک صرفاً یک سلاح دوربرد نیست، بلکه یک تغییردهنده بازی است که پیچیدهترین سامانههای دفاعی رژیم صهیونیستی را به چالش کشیده است.
فلسطین-۲ یک موشک میانبرد سوخت مایع با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر است، اما ویژگی منحصربهفرد آن، کلاهک گلایدکننده مافوق صوت آن است. این کلاهک پس از جدا شدن از بدنه اصلی در اوج مسیر، در خارج از جو زمین با روشن کردن یک پیشرانه کوچک، شتابی ناگهانی گرفته و سرعت خود را به عددی بالغ بر ۱۶ ماخ میرساند.
این مانور دو مزیت راهبردی ایجاد میکند:
۱. غیرقابل پیشبینی بودن مسیر: سامانههای ضدبالستیک مانند "پیکان ۳" (Arrow 3) که برای رهگیری در فاز میانی (خارج از جو) طراحی شدهاند، با محاسبه مسیر بالستیک و قابل پیشبینی موشک، رهگیر را به نقطه تلاقی اعزام میکنند. تغییر ناگهانی سرعت و مسیر کلاهک فلسطین-۲، تمام این محاسبات را برهم میزند و عملاً پیکان-۳ را ناکارآمد میکند.
۲. سرعت بسیار بالا در فاز نهایی: کلاهک پس از ورود مجدد به جو، با سرعتی سرسامآور به سمت هدف شیرجه میرود که زمان واکنش را برای سامانههای دفاع نقطهای مانند "پیکان ۲" و "گنبد آهنین" به شدت کاهش میدهد.
موفقیتهای عملیاتی این موشک، ادعاهای فوق را به اثبات رسانده است. در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش کرده است تا اخبار مربوط به اصابتها را سانسور کند، شواهد و گزارشهای متعدد حاکی از آن است که موشک فلسطین-۲ در چندین نوبت موفق به عبور از لایههای دفاعی چندگانه این رژیم شده است. مهمترین دستاورد، اصابت موفق به اهدافی در تلآویو و فرودگاه بن گوریون در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴ بود.
در این حمله، یک موشک فلسطین-۲ پس از ناکام گذاشتن یک موشک پیکان-۳ و دو موشک گنبد آهنین، با دقت به هدف خود اصابت کرد و ضربهای حیثیتی و راهبردی به صهیونیستها وارد نمود. این موفقیت نشان داد که دوران امنیت مطلق برای عمق استراتژیک اسرائیل به پایان رسیده است.
بازدارندگی فعال از تنگه بابالمندب
توان موشکی انصارالله یمن، که از تبدیل موشکهای پدافندی قدیمی آغاز شد و امروز به موشکهای هایپرسونیک با برد ۲۰۰۰ کیلومتر رسیده است، یک دستاورد نظامی شگرف و یک پیام راهبردی روشن است. این توانمندی، یمن را از یک بازیگر محلی به یک قدرت تأثیرگذار منطقهای تبدیل کرده که میتواند منافع حیاتی دشمنان خود را در هر نقطهای از خلیج فارس تا مدیترانه تهدید کند. موشکهای اسرائیلزن انصارالله، به ویژه موشک پیشرفته فلسطین-۲، نه تنها یک ابزار نظامی، بلکه نمادی از اراده یک ملت برای دفاع از خود و آرمان فلسطین است؛ ارادهای که نشان میدهد در عصر جدید، هیچ متجاوزی حتی در پشت پیچیدهترین سپرهای دفاعی نیز در امان نخواهد بود.