آینده شهرها نه در فنجان قهوه و نه در کف دست، بلکه در انبوهی از دادههای دیجیتال نهفته است؛ دادههایی که با کاوش در آنها میتوان اوج آلودگی، گرههای ترافیکی یا حتی بلایای طبیعی را پیش از وقوع دید. با این حال، مسیر بهرهگیری از کلاندادهها در مدیریت بحران ساده نیست؛ پراکندگی منابع، نبود استاندارد مشترک و دغدغههای حریم خصوصی چالشهای جدی به شمار میآیند. پرسش اساسی این است: برای آنکه دادهکاوی به پیشبینی موثر و کاهش واقعی خسارات منجر شود، چه گامهایی باید برداشت؟